ΓΝΩΣΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ-ΓΝΩΣΗΣ
O άνθρωπος έχει την έμφυτη ροπή προς την ελευθερία .Γι’ αυτό και όποτε αυτή του αποστερείται βρίσκει τους τρόπους και τα μέσα να την αναζητήσει.
Υπό αυτή τη λογική γίναμε μάρτυρες μιας συνένωσης των εθνικών αστικών πολιτικών δυνάμεων με σκοπό την επιβολή του νεοφιλελεύθερου νομοσχεδίου για την εκπαίδευση. Αυτό το αστικό μπλόκ εξουσίας είναι οι εντολοδόχοι μιας ευρύτερης καπιταλιστικής πολιτικής, προσαρμοσμένης στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μνημονίου .Έτσι περνάνε δικτατορικά όποιο νόμο θέλουν ύστερα από διακομματικές συνεννοήσεις χωρίς να αφουγκράζονται τα αιτήματα της κοινωνίας. Αποκορύφωμα οι μαζικότατες απεργιακές κινητοποιήσεις του Ιουνίου που αντιμετωπίστηκαν με ωμότατη καταστολή. Ενώ αυτοί ήταν ασφαλείς μέσα στο βουλευτικό τους άσυλο , έπνιγαν το κόσμο στα χημικά και το αίμα.
Λίγα λόγια για τον νέο αντιδημοκρατικό νόμο
Αρχικά εμπορευματοποιείται η εκπαίδευση ,καθιστώντας τα πανεπιστήμια ανταγωνιστικές επιχειρήσεις χρηματοδοτούμενες από ιδιώτες με στόχο το κέρδος. Απαξιώνοντας το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου προσανατολίζουν το φοιτητή προς ιδιωτικά πανεπιστήμια ,φυγή στο εξωτερικό ή και δάνεια ενισχύοντας για άλλη μια φορά το κεφαλαιοκρατικό σύστημα. Οι διοικητικές αλλαγές στοχεύουν στη δημιουργία ολιγομελών –ολιγαρχικών διοικητικών οργάνων ,με ενισχυμένες εξουσίες που εμπεριέχουν εξωπανεπιστημιακούς –που πολύ αμφιβάλουμε για το που λογοδοτούν. Στις διοικητικές αλλαγές διαφωνούν και οι αντιδραστικές ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που βλέποντας τη διαπλοκή φοιτητικών και πανεπιστημιακών αρχών να καταρρέει ,αποφάσισαν να αντιδράσουν, ενώ μέχρι τώρα ήταν πλήρως εναρμονισμένοι με το σύστημα προσπαθώντας να παρακάμψουν συνελεύσεις με διοικητικά συμβούλια και αποτρέποντας οποιαδήποτε αντίδραση στους κόλπους του πανεπιστημίου. Τέλος,η κατάργηση του ασύλου δείχνει τον φόβο των αρχών για τις επερχόμενες κοινωνικές εξεγέρσεις,αφού αυτό ήταν το τελευταίο άβατο των εκτελεστικών τους οργάνων.
Ο νέος νόμος οξύνει την ανισότητα των κοινώνικών τάξεων. Τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση κάνοντας την προνόμιο των λίγων.
Κατακερματίζοντας το πτυχίο, μειώνουν τις εργασιακές αντιστάσεις και καταργείται η δυνατότητα των φοιτητών και των εργαζομένων να οργανώνονται και να διεκδικούν συλλογικά με βάση τα κοινά τους συμφέροντα.
Τα ζητήματα αυτά θίγουν την καθημερινότητα του κάθε φοιτητή/-τριας. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σύγκρουση συμφερόντων και υπάρχουν δύο επιλογές: συναίνεση ή αντίσταση. Γι’ αυτό είναι ανάγκη του καθενός μας να σταθεί απέναντι στις ανάγκες της εποχής αμφισβητώντας τα κακώς κείμενα, αναλογιζόμενος όχι μόνο το ατομικό αλλά και το συλλογικό συμφέρον και να καθορίσει τις δράσεις του. Η παθητική στάση και η αδιαφορία δεν είναι λύση ,είναι συμβιβασμός. Γι’ αυτό και απαιτείται συνειδητή συμμετοχή σε ανοικτές συλλογικές αδιαμεσολάβητες διαδικασίες, συνελεύσεις και συντονιστικά, με στόχο την συνδιαμόρφωση θέσεων και τρόπων υλοποίησής τους.Ανοικτές αμεσοδημοκρατικές διαδικάσιες επιφέρουν ουσιαστική συνειδητοποιήση και πολιτικοποίηση,δημιουργούν ευνοϊκό κλίμα ώστε ο καθένας μας να αντιπαραθέσει και να αναθεωρήσει τις θέσεις του και έρχονται σε ρήξη με τη λογική της ανάθεσης και του αγώνα δια αντιπροσώπου.
Το φοιτητικό κίνημα που οραματιζόμαστε δεν στηρίζεται σε προ-διαμορφωμένα πλαίσια και παρωχημένα προτάγματα-αιτήματα, ούτε είναι προϊόν συνδικαλιστικών ηγεσιών και σχεδίων πρωτοπορίας. Αντίθετα πρέπει να είναι απόρροια της κοινωνικής αναγκαιότητας , όπως αυτή εκφράζεται μέσα από αμεσοδημοκρατικές αντιιεραρχικές διαδικασίες και ρήξης με αυτο το σάπιο πολτιτικό σύστημα.
Όλα εξαρτώνται από μας…
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Αυτόνομο σχήμα ιατρικής πάτρας
Σεπτέμβρης 2011