ΠΑΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΟΥ ‘Η ΒΓΕΣ ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
Γαλλία,Μάης ‘68
Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα, δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα, δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα, δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Γίναμε μάρτυρες μιας συνένωσης των εθνικών αστικών πολιτικών δυνάμεων με σκοπό την επιβολή του νεοφιλελεύθερου νομοσχεδίου για την εκπαίδευση. Αυτό το αστικό μπλόκ εξουσίας είναι οι εντολοδόχοι μιας ευρύτερης καπιταλιστικής πολιτικής, προσαρμοσμένης στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του μνημονίου .Έτσι περνάνε δικτατορικά όποιο νόμο θέλουν ύστερα από διακομματικές συνεννοήσεις χωρίς να αφουγκράζονται τα αιτήματα της κοινωνίας.
Ο νέος νόμος οξύνει την ανισότητα των κοινώνικών τάξεων. Τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που δεν θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση κάνοντας την προνόμιο των λίγων.
Κατακερματίζοντας το πτυχίο, μειώνουν τις εργασιακές αντιστάσεις και καταργείται η δυνατότητα των φοιτητών και των εργαζομένων να οργανώνονται και να διεκδικούν συλλογικά με βάση τα κοινά τους συμφέροντα.
Τα ζητήματα αυτά θίγουν την καθημερινότητα του κάθε φοιτητή/-τριας. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σύγκρουση συμφερόντων και υπάρχουν δύο επιλογές: συναίνεση ή αντίσταση. Γι’ αυτό είναι ανάγκη του καθενός μας να σταθεί απέναντι στις ανάγκες της εποχής αμφισβητώντας τα κακώς κείμενα, αναλογιζόμενος όχι μόνο το ατομικό αλλά και το συλλογικό συμφέρον και να καθορίσει τις δράσεις του. Η παθητική στάση και η αδιαφορία δεν είναι λύση ,είναι συμβιβασμός.Αντιδραστικά πλαίσια αντικατάληψης φαινομενικά απολίτικα, έχουν σαφή πολιτικό προσανατολισμό: αυτόν της συναίνεσης και της υποταγής,που στέκεται εμπόδιο σε κάθε συλλογική διεκδίκηση. Γι’ αυτό και απαιτείται συνειδητή συμμετοχή σε ανοικτές συλλογικές αδιαμεσολάβητες διαδικασίες, συνελεύσεις και συντονιστικά, με στόχο την συνδιαμόρφωση θέσεων και τρόπων υλοποίησής τους.Ανοικτές αμεσοδημοκρατικές διαδικάσιες επιφέρουν ουσιαστική συνειδητοποιήση και πολιτικοποίηση,δημιουργούν ευνοϊκό κλίμα ώστε ο καθένας μας να αντιπαραθέσει και να αναθεωρήσει τις θέσεις του και έρχονται σε ρήξη με τη λογική της ανάθεσης και του αγώνα δια αντιπροσώπου.
Η προσπάθεια έξαρσης του φοιτητικού κινήματος βρίσκει τροχοπέδη τις συντηρητικές ιδέες και ιδιοτελείς βλέψεις που υπάρχουν στους κόλπους των φοιτητικών συλλόγων. Επικρατούν ατομικιστικές λογικές , φόβου απώλειας εξετάσεων και διδακτικών ωρών,ενδεχόμενης καθυστέρησης περάτωσης των σπουδών και δυσκολίας απορρόφησης στην ήδη κορεσμένη αγορά εργασίας. Τέτοιες αντιλήψεις κρίνονται αβάσιμες και είναι προϊόν τρομοκρατίας, διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, εκβιασμού και πίεσης για επιβολή κυρώσεων από πρυτανικές,καθηγητικές και καθεστωτικές αρχές. Η απάντηση σε αυτή την ολοκληρωτική επίθεση της εξουσίας δεν βρίσκεται σε φυγόμαχες τακτικές, αλλά στην ενδυνάμωση του πνεύματος συλλογικότητας και αλληλεγγύης.Οι πρυτάνεις συστρατεύονται ενάντια στον δίκαιο αγώνα μας,έρχονται σε άμεση και ολική ρήξη με το φοιτητικό κίνημα, χαράζοντας το δρόμο της συντήρησης.
Οι σαρωτικές αλλαγές στην παιδεία απαιτούν συνειδητή συμμετοχή και δράση στον αγώνα εναντιόν τους και καταδίκη της απραξίας,που ισοδυναμεί με συνενοχή στην υποβάθμιση των ζωών μας. Ενώ βιώνουμε μια ολοένα αυξανόμενη καταπάτηση κοινωνκών και εργασιακών κατακτήσεων που κερδήθηκαν με αγώνες ακόμα και αίμα,κάποιοι δεν προτίθενται να θυσιάσουν το παραμικρό για ένα αξιοπρεπές και μη υποδουλωμένο μέλλον. Είναι στην ευχέρια και στην αυτοκριτική του καθενός τι θα θυσιάσει για να κερδίσει μια δίκαιη μάχη. Η μάχη αυτή όμως, δε χωρά αναβολή γιατί η εφαρμογή του νόμου διακυβεύει το μέλλον των τωρινών φοιτητών και τους οδηγεί σε εργασιακό αδιέξοδο και ανασφάλεια, άρα και σε περαιτέρω οικονομική εξάρτηση απο τις ήδη πληττόμενες οικογένειές τους.
Αν δεν μοιραστούμε τους αγώνες σήμερα,θα μοιραστούμε αυριο την ήττα..
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
Αυτόνομο σχήμα ιατρικής πάτρας
Σεπτέμβριος 2011