«Οποιοσδήποτε βάζει το χέρι του πάνω μου για να με κυβερνήσει είναι ένας σφετεριστής και ένας τύραννος και τον αποκαλώ εχθρό μου» (Πιερ Ζοζέφ Προυντόν)
Οι φοιτητικές εκλογές,ακριβώς όπως κι οι εθνικές εκλογές, αποτελούν τον τρόπο με τον οποίο οι φοιτητές εκλέγουν τους αντιπροσώπους τους μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο. Αυτούς που θα λαμβάνουν αποφάσεις για το μέλλον της σχολής, αυτούς που θα ανακοινώνουν τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων στους καθηγητές και που θα διαπραγματεύονται με αυτούς για τις μελλοντικές κινήσεις.Το θέμα είναι ότι αυτοί οι εκλεγμένοι ανήκουν σε κάποια παράταξη. Ανεξάρτητα με το αν οι ίδιοι οι φοιτητές αυτοί ανήκουν στην αντίστοιχη κομματική νεολέαια, η παράταξη που εκπροσωπούν κι είναι υποψήφιοι για αυτήν, αποτελεί παρακλάδι κάποιου πολιτικού κόμματος.Με άλλα λόγια, οι εκλεγμένοι αυτοί φοιτητές υποχρεούνται να διετελέσουν τα καθήκοντά τους με βάση την παραταξιακή γραμμή κατεύθυνσης. Απέναντι στην εξουσιαστική λογική της ανάθεσης, μείνε μακριά από τις αγκυλώσεις και τις αλλοτριωτικές συνέπειες του γραφειοκρατικού μηχανισμού,των ΔΣ,των διαδρόμων,ενάντια στην κομματική ή εκλογική προπαγάνδα.
Οι εκλογές είναι μία ψευδαίσθηση συμμετοχής σε αποφάσεις που έχουν ήδη παρθεί.Ψήφος σημαίνει συναίνεση στα σχέδια της κυριαρχίας και των πολιτικών της εκφραστών. Οι εκλογές είναι η επιβεβαίωση της παραίτησης, η επικύρωση της χειραγώγησης των συνειδήσεων, είναι η πανηγυρική κατοχύρωση της ιεραρχίας και της ανισότητας. Οι «κοινές υποθέσεις», τα καθημερινά ζητήματα που απασχολούν την συμβίωση ατόμων και κοινωνιών, δε χρειάζονται διαχειριστές, ρυθμίσεις από τα πάνω, ούτε πολύ περισσότερο διαδικασίες ψευτοσυμμετοχής στη λήψη αποφάσεων.
Η αποχή μπορεί να λειτουργήσει ως διαμαρτυρία σε αυτη την εκλογική φάρσα, ως καθολική αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος, ως συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η ψήφος δεν έχει καμιά αξία σ’ ένα παιχνίδι με προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Αποτελεί την μοναδική λύση δεδομένου ότι όλες οι παρατάξεις καθοδηγούνται από πολιτικά κόμματα, και τα πανεπιστήμια είναι ο πρώτος χώρος που αυτά πρέπει να εξαληφθούν.
Μη ψηφίζεις,μη διαλέγεις αφέντη αυτοοργανώσου και δράσε.Να ψηφίζεις σημαίνει να εγκαταλείπεις τη δύναμή σου.
«Οι μάζες αναγνωρίζοντας την ανικανότητά τους να κυβερνούν για λογαριασμό τους εκλέγουν τους επικεφαλείς τους. Με την εν λόγω πράξη έχουν δηλώσει δημοσίως την κατωτερότητά τους και την ανωτερότητά των εκλεγέντων ως μόνους ικανούς να διευθύνουν τις δημόσιες υποθέσεις. Είναι, γι’ αυτό το λόγο, η ίδια η εξουσία κι η συνήθεια της κυριαρχίας που κάνει ακόμα και τους πιο έξυπνους κι ενάρετους ανθρώπους τρελούς απο υπερηφάνεια ,πηγές διαφθοράς και περιφρονητές των μαζών». (Μιχαήλ Μπακούνιν)
Αν κάτι πρέπει να αρχίσει να ζωντανεύει στα πανεπιστήμια είναι η αδιαμεσολάβητη αλληλεγγύη, οι συνελεύσεις των από κάτω χωρίς ιεραρχίες και ειδικούς, οι οποίες θα σταθούν ως το μόνο όργανο αποφάσεων των συλλόγων ως οδοφράγματα στην επέλαση των από πάνω στις ζωές μας.Συνελεύσεις αμεσοδημοκρατικές μακρια απο καθεστωτικά και κομματικα συμφέροντα που διαιωνίζουν και συντηρούν την αθλιότητα και την ιδιοτέλεια.
Για να τελειώνουμε με την αντιπροσώπευση και την διαμεσολάβηση των κοινωνικών αναγκών από αστικούς θεσμούς και¨ειδικούς¨
ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ, ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ -ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Μάιος 2011